فدراسیون روسیه
دسته بندی: فدراسیون روسیه
فدراسیون روسیه کشوری است اروپایی- آسیایی که با مساحت ۱۷۰۷۵۲۰۰ کیلومتر مربع پهناورترین کشور جهان محسوب می گردد و به تنهایی یک هشتم مساحت کل کره ی زمین را شامل می شود. این کشور از غرب با کشورهای اسکاندیناوی، کشورهای حوزه ی بالتیک، اکراین، بلاروس و لهستان هم مرز است. در جنوب غربی، روسیه از طریق دریای خزر با ایران و از طریق دریای سیاه با ترکیه دارای مرز مشترک می باشد. در جنوب با کشورهای آسیای میانه، چین، مغولستان و در شرق با ژاپن، کره ی شمالی و ایالت آلاسکای آمریکا همسایه است. امتداد این کشور از غرب به شرق ۹۰۰۰ کیلومتر می باشد. چنانچه یک هواپیمای مسافربری از غرب به شرق روسیه پرواز نماید، مدت این پرواز ۱۰ ساعت خواهد بود.
این کشور به ۱۰ منطقه ی زمانی تقسیم شده است. غربی ترین نقطه ی این کشور کالینینگراد با زمان بین المللی ۲:۰۰+ و شرقی ترین
نقطه ی آن منطقه ی کامچاتکا با زمان بین المللی ۱۲:۰۰+ می باشد.
رود ولگا بزرگ ترین رود اروپا به طول ۳۵۳۱ کیلومتر در این کشور جاری است. این کشور دارای ۱۲۰ هزار رود با طول بیش از ۱۰ کیلومتر می باشد. بیش از ۲ میلیون دریاچه ی شور و شیرین در این کشور وجود دارد. بلندترین نقطه ی روسیه قله ی البروس با ارتفاع ۵۶۴۲ متر در جنوب و عمیق ترین نقطه ی آن دریاچه ی بایکال با عمق ۱۶۳۷ متر می باشد. این دریاچه که عمیق ترین دریاچه ی دنیا نیز می باشد، ۲۰ درصد از ذخایر آب شیرین دنیا را در بر می گیرد.
کرملین KREMLIN
نام اصلی “کرملین” آن گونه که خود روس ها آن را می نامند، “کرمل” است. “کرمل” در شهرهای روسیه حکم “آکروپل” در شهرهای یونان قدیم و “ارگ” در شهرهای خودمان را دارد، یعنی به صورت قلعهای در مرکز شهر ساخته شده اند که مقر حکومت بوده است.
“کرمل” منحصر به مسکو نیست، بعضی دیگر از شهرهای روسیه نیز دارای کرمل هستند، اما کرمل مسکو به علت عظمت، شاهکارهای معماری و همچنین به این علت که مدت ها مرکز حکومت تزارها بوده و پس از انقلاب نیز مقر فرمانروایی پیشوایان شوروی شد، شهرت جهانی یافت. عده ی زیادی تصور می نمایند کرملین یک قصر بزرگ و مجلل است. در صورتیکه کرملین یک قصر نیست، بلکه برای خود شهری است به وسعت ۲۸ هکتار که در آن چند قصر بزرگ و کلیسای مجلل، ۲۰ برج به ارتفاعات مختلف ساخته شده و دیواری با ضخامت ۳/۵ تا ۶/۵ متر، ارتفاع از ۱۰ تا ۲۱ متر و طول ۲۲۳۵ متر پیرامون آن را احاطه می نماید. برج های کرملین از جمله مکان های مشهور این بنا به شمار می روند. اولین برج کرملین تاینیتسکایا (برج اسرارآمیز) در سال ۱۴۸۵ ساخته شد. برج اصلی یعنی اسپاسکایا (برج محافظ) در سال ۱۴۹۱ توسط پیترو آنتونیو سولاری معمار ایتالیایی ساخته شده و نام خود را از شمایل محافظ مقدس گرفته است.
بر روی این برج که بیش از ۶۷ متر ارتفاع دارد، ساعت معروف کرملین نصب شده است که هر ۱۵ دقیقه یک بار زنگ می زند، هم چنین هر ساعت با صدای دیگری اعلام وقت می کند. این صداها را مجموعه ای از ناقوس های کوچک و بزرگ به وجود می آورند که کوچکترین آن ها ۳۲۰ و بزرگترین آنها ۲۱۶۰ کیلوگرم وزن دارد. خود ساعت، ۶/۱۲ متر قطر و شمارههای آن ۷۲ سانتی متر، عقربه ها ۳/۲۸ و ۲/۲۷ متر طول دارند. وزن کلی ساعت ۲۵ تن است. آخرین برج که بلندترین آنها نیز به شمار می رود، بیش از ۸۰ متر ارتفاع دارد و در سال ۱۴۹۵ ساخته شد. از جمله برج های داخل محوطهی کرملین که برای نصب ناقوس ها ساخته شده اند می توان به بنایی اشاره کرد که توسط مارکو بونو، معمار ایتالیایی طی سال های ۱۵۰۵ تا ۱۵۰۸ ساخته شد و سپس طی سال ۱۵۳۲ تا ۱۵۴۳ توسط بوریس گادونف، معمار روس مرتفع تر گردید و بر بالای این برج ناقوس ۶۵ تنی نصب شده است.
در دوران تزار ها هریک از این کلیساها اختصاص به اجرای مراسم معینی داشت. در یکی تزار بچه های خود را غسل تعمید می داد، در دیگری مراسم ازدواج صورت می گرفت، یکی دیگر مخصوص انجام تشریفات تاجگذاری بود و در کلیسای دیگر نیز مراسم تشییع جنازه و تدفین تزارها و اعضای خاندان سلطنتی به عمل می آمد، کلیساهای دیگر نیز اختصاص به انجام مراسم و فرایض مذهبی داشت. از بین این کلیساها که تعداد آن ها به ۱۱ بنا می رسد، کلیسای “واسیلی بلانیوآ” زیباتر و از لحاظ هنری ارزش بسیاری دارد. کلیسای مزبور به دست یک مهندس ایتالیایی طی ۳۰ سال ساخته شده است. میگویند ایوان سوم که دستور ساخت آن را داده بود پس از خاتمه ی کار هر دو چشم مهندس را کور کرد تا در جای دیگری نظیر آن را نسازد.
در سال ۱۷۱۲ پتر کبیر پایتخت را از مسکو به سن پترزبورگ انتقال داد. طی دو قرن بعد مسکو و کرملین اهمیت قبلی خود را از دست داد تا اینکه در سال ۱۹۱۸ و بعد از آن که حکومت کمونیستی قدرت را به دست گرفت بار دیگر پایتخت به مسکو منتقل شد. بین سال های ۱۹۳۵ تا ۱۹۳۷ بنا به دستور استالین ستاره هایی با ۳ تا ۳/۷۵ متر طول و ۱ تا ۱/۵ تن وزن بر بالای پنج سمت کرملین نصب شد و شب ها در داخل آنها لامپ هایی به قدرت ۵۰۰۰ وات روشن می شود که زیبایی خاصی به وجود می آورند
موزه ی اسلحه کاخ کرملین STATE ARMOURY
این محل قدیمیترین موزه ی کشور روسیه می باشد و تاریخ تأسیس آن به قرن چهاردهم میلادی میرسد.
در سال ۱۴۸۵ زمانی که ساختمان کنونی موزه ی اسلحه وجود نداشت، خزانه های که یک اتاق کوچک سنگی بود در محوطهی کرملین به منظور نگهداری این اشیاء گران بها احداث گردید. این ساختمان علاوه بر محل نگهداری این وسایل، شامل کارگاهی برای تولید اسلحه و جواهرات بود. اسلحه هایی که در آنجا تولید می شد بیشتر جنبه ی تزئینی داشت، زیرا در ساخت آن ها از فلزات و سنگ های گران بها استفاده می شد. در قرن هجدهم میلادی تولید چنین اسلحه هایی متوقف گردید. در سال ۱۷۲۶ کلکسیون خزانه های امپراتوری روسیه نیز به این مجموعه اضافه گردید و در سال ۱۸۰۶ این محل درهای خود را به روی بازدیدکنندگان گشود و به موزه تبدیل گردید.
ساختمان فعلی موزه در سال ۱۸۴۰ توسط معمار روس، کنستانتین تن به سبک روسی بیزانس ساخته شد. این موزه اجرای وسیعی مانند تاج های امپراتوریهای روس، لباس های تزار و خانواده های آن ها، لباس نظامی و اسلحه های مربوط به جنگ های معروف تاریخ روسیه، انواع مختلف اسلحه، درشکه های باشکوه و بینظیر تزارها و از همه مهم تر شامل هدایای دربارهای سایر کشورها می باشد. موزه ی اسلحه در دو طبقه ساخته شده است که طبقه ی پایین مخصوص نگهداری لباس های خانواده ی تزار و شخص تزار، تاج ها، تخت های امپراتوری، درشکه های حاکمان روس و غیره می باشد. این مجموعه از قرون وسطی تا اوایل قرن بیستم جمع آوری شده است. بازدیدکنندگان می توانند تغییرات سبک هنری از سبک روسی بیزانس تا سبک های مدرن را مشاهده نمایند.
در نخستین سالن از طبقه ی اول، لباس های پتر کبیر هنگام سفر به آمستردام، لباس مخصوص تاجگذاری کاترین اول که با ریسمان های طلایی دوخته شده است، لباس عروسی و تاجگذاری کاترین کبیر، شنل همسر نیکلای و هم چنین لباس های رسمی رهبران روحانی روس که با رنگهای سفید و آبی و با استفاده از نقره و جواهرات دوخته شده اند، لباس مخمل ایتالیایی آراسته به مروارید، الماس و زمرد که هدیه ی کاترین کبیر به رهبر دینی وقت روسیه است، نگهداری می گردد. در سالن بعدی تختهای سلطنتی قرار دارند که از این مجموعه میتوان به تخت الماس متعلق به پدر پتر کبیر که با عاج فیل و هشتصد قطعه الماس ساخته شده است و هم چنین تخت سلطنتی ساخته شده با مروارید، هدیه ی شاه عباس اول اشاره نمود.
در سالن بعدی درشکه ها و وسایل سوارکاری تزارها قرار دارد، از جمله ی آنها میتوان به وسایل سوارکاری تزئینی هدیه ی ایران به میخاییل رومانف در سال ۱۶۳۵، وسایل سوارکاری کاترین کبیر هدیه ی سلطان عثمانی و وسایل شخصی بوریس گادونف تزار وقت روسیه که هدیه ی ایران و حاکمان لهستان بوده است، اشاره نمود.
در انتهای سالن درشکهی تزارها قرار دارد که قدیمیترین آنها درشکهای است که هدیهی شاه انگلیس به تزار روس می باشد. همچنین در این سالن می توان انواع درشکه های تابستانی و زمستانی و درشکه های مخصوص مراسم تاجگذاری را مشاهده نمود.
در طبقه ی دوم این موزه هدایای کشورهای مختلف به تزارهای روس و همچنین خزانه ی امپراتوری روسیه نگهداری می گردد.
در نخستین سالن این طبقه آثار طلاکاری و نقره کاری روسیه طی قرون ۱۲ تا ۱۶ قرار دارد که شامل شمایل، قاب کتاب دینی و … می باشد که همگی با سنگهای گرانبها تزئین شده اند.
در سالن بعدی ادوات و لباسهای جنگی کشورهای دیگر که به تزارهای روس هدیه شده اند، قرار دارد. لباسهای جنگی مصریان، آسیای مرکزی، ایران، ترکیه، اروپای غربی، رم و مدال های نظامی کشور روسیه از آن جمله هستند.
در سالن بعدی زیباترین و معروفترین کلکسیون تخم مرغ های موسوم به فابرژی قرار دارند که این تخم مرغ ها برای خانوادهی تزارها و بنا به رسم قدیمی روسها که عید پاک به یکدیگر تخم مرغ هدیه می دهند، ساخته شده اند.
از جمله این تخم مرغ ها میتوان به ساعتی که با الماس ساخته شده است و تخم مرغ راه آهن بزرگ سیبری که مسکو را به شهر ولادی استوک متصل می کند و با جواهرات منطقه ی سیبری روسیه ساخته شده اند، اشاره نمود و خلاصه آن که این موزه فقط اسلحه نیست، بلکه مجموعه ای است گرانبها از اسلحه، جواهرات و …