فدراسیون روسیه

فدراسیون روسیه کشوری است اروپایی- آسیایی که با مساحت 17075200 کیلومتر مربع پهناورترین کشور جهان محسوب می گردد و به تنهایی یک هشتم مساحت کل کره ی زمین را شامل می شود. این کشور از غرب با کشورهای اسکاندیناوی، کشورهای حوزه ی بالتیک، اکراین، بلاروس و لهستان هم مرز است. در جنوب غربی، روسیه از طریق دریای خزر با ایران و از طریق دریای سیاه با ترکیه دارای مرز مشترک می باشد. در جنوب با کشورهای آسیای میانه، چین، مغولستان و در شرق با ژاپن، کره ی شمالی و ایالت آلاسکای آمریکا همسایه است. امتداد این کشور از غرب به شرق 9000 کیلومتر می باشد. چنانچه یک هواپیمای مسافربری از غرب به شرق روسیه پرواز نماید، مدت این پرواز 10 ساعت خواهد بود.

این کشور به 10 منطقه ی زمانی تقسیم شده است. غربی ترین نقطه ی این کشور کالینینگراد با زمان بین المللی 2:00+ و شرقی ترین
نقطه ی آن منطقه ی کامچاتکا با زمان بین المللی 12:00+ می باشد.

رود ولگا بزرگ ترین رود اروپا به طول 3531 کیلومتر در این کشور جاری است. این کشور دارای 120 هزار رود با طول بیش از 10 کیلومتر می باشد. بیش از 2 میلیون دریاچه ی شور و شیرین در این کشور وجود دارد. بلندترین نقطه ی روسیه قله ی البروس با ارتفاع 5642 متر در جنوب و عمیق ترین نقطه ی آن دریاچه ی بایکال با عمق 1637 متر می باشد. این دریاچه که عمیق ترین دریاچه ی دنیا نیز می باشد، 20 درصد از ذخایر آب شیرین دنیا را در بر می گیرد.

کرملین KREMLIN

نام اصلی “کرملین” آن گونه که خود روس ها آن را می نامند، “کرمل” است. “کرمل” در شهرهای روسیه حکم “آکروپل” در شهرهای یونان قدیم و “ارگ” در شهرهای خودمان را دارد، یعنی به صورت قلعه­ای در مرکز شهر ساخته شده اند که مقر حکومت بوده است.

“کرمل” منحصر به مسکو نیست، بعضی دیگر از شهرهای روسیه نیز دارای کرمل هستند، اما کرمل مسکو به علت عظمت، شاهکارهای معماری و همچنین به این علت که مدت ها مرکز حکومت تزارها بوده و پس از انقلاب نیز مقر فرمانروایی پیشوایان شوروی شد، شهرت جهانی یافت. عده­ ی زیادی تصور می نمایند کرملین یک قصر بزرگ و مجلل است. در صورتی­که کرملین یک قصر نیست، بلکه برای خود شهری است به وسعت 28 هکتار که در آن چند قصر بزرگ و کلیسای مجلل، 20 برج به ارتفاعات مختلف ساخته شده و دیواری با ضخامت 3/5 تا 6/5 متر، ارتفاع از 10 تا 21 متر و طول 2235 متر پیرامون آن را احاطه می نماید. برج های کرملین از جمله مکان های مشهور این بنا به شمار می روند. اولین برج کرملین تاینیتسکایا (برج اسرارآمیز) در سال 1485 ساخته شد. برج اصلی یعنی اسپاسکایا (برج محافظ) در سال 1491 توسط پیترو آنتونیو سولاری معمار ایتالیایی ساخته شده و نام خود را از شمایل محافظ مقدس گرفته است.

بر روی این برج که بیش از 67 متر ارتفاع دارد، ساعت معروف کرملین نصب شده است که هر 15 دقیقه یک بار زنگ می زند، هم چنین هر ساعت با صدای دیگری اعلام وقت می کند. این صداها را مجموعه ای از ناقوس های کوچک و بزرگ به وجود می آورند که کوچک­ترین آن ها 320 و بزرگ­ترین آن­ها 2160 کیلوگرم وزن دارد. خود ساعت، 6/12 متر قطر و شماره­های آن 72 سانتی متر، عقربه ­ها 3/28 و 2/27 متر طول دارند. وزن کلی ساعت 25 تن است. آخرین برج که بلندترین آن­ها نیز به شمار می رود، بیش از 80 متر ارتفاع دارد و در سال 1495 ساخته شد. از جمله برج های داخل محوطه­ی کرملین که برای نصب ناقوس ها ساخته شده­ اند می توان به بنایی اشاره کرد که توسط مارکو بونو، معمار ایتالیایی طی سال های 1505 تا 1508 ساخته شد و سپس طی سال  1532 تا 1543 توسط بوریس گادونف، معمار روس مرتفع تر گردید و بر بالای این برج ناقوس 65 تنی نصب شده است.

در دوران تزار ها هریک از این کلیساها اختصاص به اجرای مراسم معینی داشت. در یکی تزار بچه های خود را غسل تعمید می داد، در دیگری مراسم ازدواج صورت می گرفت، یکی دیگر مخصوص انجام تشریفات تاجگذاری بود و در کلیسای دیگر نیز مراسم تشییع جنازه و تدفین تزارها و اعضای خاندان سلطنتی به عمل می­ آمد، کلیساهای دیگر نیز اختصاص به انجام مراسم و فرایض مذهبی داشت. از بین این کلیساها که تعداد آن ها به 11 بنا می­ رسد، کلیسای “واسیلی بلانیوآ” زیباتر و از لحاظ هنری ارزش بسیاری دارد. کلیسای مزبور به دست یک مهندس ایتالیایی طی 30 سال ساخته شده است. می­گویند ایوان سوم که دستور ساخت آن را داده بود پس از خاتمه­ ی کار هر دو چشم مهندس را کور کرد تا در جای دیگری نظیر آن را نسازد.

در سال 1712 پتر کبیر پایتخت را از مسکو به سن پترزبورگ انتقال داد. طی دو قرن بعد مسکو و کرملین اهمیت قبلی خود را از دست داد تا این­که در سال 1918 و بعد از آن که حکومت کمونیستی قدرت را به ­دست گرفت بار دیگر پایتخت به مسکو منتقل شد. بین سال های 1935 تا 1937 بنا به دستور استالین ستاره هایی با 3 تا 3/75 متر طول و 1 تا 1/5 تن وزن بر بالای پنج سمت کرملین نصب شد و شب ها در داخل آن­ها لامپ هایی به قدرت 5000 وات روشن می شود که زیبایی خاصی به­ وجود می آورند

موزه ­ی اسلحه کاخ کرملین STATE ARMOURY

این محل قدیمی­ترین موزه ­ی کشور روسیه می باشد و تاریخ تأسیس آن به قرن چهاردهم میلادی می­رسد.

در سال 1485 زمانی که ساختمان کنونی موزه­ ی اسلحه وجود نداشت، خزانه ه­ای که یک اتاق کوچک سنگی بود در محوطه­ی کرملین به­ منظور نگهداری این اشیاء گران بها احداث گردید. این ساختمان علاوه بر محل نگهداری این وسایل، شامل کارگاهی برای تولید اسلحه و جواهرات بود. اسلحه هایی که در آن­جا تولید می شد بیشتر جنبه­ ی تزئینی داشت، زیرا در ساخت آن ها از فلزات و سنگ های گران بها استفاده می شد. در قرن هجدهم میلادی تولید چنین اسلحه هایی متوقف گردید. در سال 1726 کلکسیون خزانه ه­ای امپراتوری روسیه نیز به این مجموعه اضافه گردید و در سال 1806 این محل درهای خود را به روی بازدیدکنندگان گشود و به موزه تبدیل گردید.
ساختمان فعلی موزه در سال 1840 توسط معمار روس، کنستانتین تن به سبک روسی بیزانس ساخته شد. این موزه اجرای وسیعی مانند تاج های امپراتوری­های روس، لباس های تزار و خانواده ­های آن ها، لباس نظامی و اسلحه های مربوط به جنگ های معروف تاریخ روسیه، انواع مختلف اسلحه، درشکه های باشکوه و بی­نظیر تزارها و از همه مهم­ تر شامل هدایای دربارهای سایر کشورها می باشد. موزه­ ی اسلحه در دو طبقه ساخته شده است که طبقه ­ی پایین مخصوص نگهداری لباس های خانواده­ ی تزار و شخص تزار، تاج ها، تخت های امپراتوری، درشکه ­های حاکمان روس و غیره می باشد. این مجموعه از قرون وسطی تا اوایل قرن بیستم جمع آوری شده است. بازدیدکنندگان می توانند تغییرات سبک هنری از سبک روسی بیزانس تا سبک های مدرن را مشاهده نمایند.

در نخستین سالن از طبقه­ ی اول، لباس های پتر کبیر هنگام سفر به آمستردام، لباس مخصوص تاجگذاری کاترین اول که با ریسمان های طلایی دوخته شده است، لباس عروسی و تاجگذاری کاترین کبیر، شنل همسر نیکلای و هم چنین لباس های رسمی رهبران روحانی روس که با رنگ­های سفید و آبی و با استفاده از نقره و جواهرات دوخته شده اند، لباس مخمل ایتالیایی آراسته به مروارید، الماس و زمرد که هدیه ­ی کاترین کبیر به رهبر دینی وقت روسیه است، نگهداری می گردد. در سالن بعدی تخت­های سلطنتی قرار دارند که از این مجموعه می­توان به تخت الماس متعلق به پدر پتر کبیر که با عاج فیل و هشتصد قطعه­ الماس ساخته شده است و هم چنین تخت سلطنتی ساخته شده با مروارید، هدیه ­ی شاه عباس اول اشاره نمود.

در سالن بعدی درشکه ها و وسایل سوارکاری تزارها قرار دارد، از جمله ­ی آن­ها می­توان به وسایل سوارکاری تزئینی هدیه­ ی ایران به میخاییل رومانف در سال 1635، وسایل سوارکاری کاترین کبیر هدیه ­ی سلطان عثمانی و وسایل شخصی بوریس گادونف تزار وقت روسیه که هدیه­ ی ایران و حاکمان لهستان بوده است، اشاره نمود.
در انتهای سالن درشکه­ی تزارها قرار دارد که قدیمی­ترین آن­ها درشکه­ای است که هدیه­ی شاه انگلیس به تزار روس می باشد. هم­چنین در این سالن می توان انواع درشکه های تابستانی و زمستانی و درشکه های مخصوص مراسم تاجگذاری را مشاهده نمود.
در طبقه­ ی دوم این موزه هدایای کشورهای مختلف به تزارهای روس و همچنین خزانه ­ی امپراتوری روسیه نگهداری می گردد.
در نخستین سالن این طبقه آثار طلاکاری و نقره ­کاری روسیه طی قرون 12 تا 16 قرار دارد که شامل شمایل، قاب کتاب دینی و … می باشد که همگی با سنگ­های گران­بها تزئین شده اند.
در سالن بعدی ادوات و لباس­های جنگی کشورهای دیگر که به تزارهای روس هدیه شده ­اند، قرار دارد. لباس­های جنگی مصریان، آسیای مرکزی، ایران، ترکیه، اروپای غربی، رم و مدال های نظامی کشور روسیه از آن جمله هستند.
در سالن بعدی زیباترین و معروف­ترین کلکسیون تخم­ مرغ های موسوم به فابرژی قرار دارند که این تخم ­مرغ ها برای خانواده­ی تزارها و بنا به رسم قدیمی روس­ها که عید پاک به یکدیگر تخم­ مرغ هدیه می ­دهند، ساخته شده اند.
از جمله این تخم­ مرغ ها می­توان به ساعتی که با الماس ساخته شده است و تخم­ مرغ راه آهن بزرگ سیبری که مسکو را به شهر ولادی استوک متصل می کند و با جواهرات منطقه­ ی سیبری روسیه ساخته شده اند، اشاره نمود و خلاصه آن که این موزه فقط اسلحه نیست، بلکه مجموعه ای است گران­بها از اسلحه، جواهرات و …